شاید خیلیا حکمت سر سفره نشستن رو ندونن

ولی من میبینم که یک نفر از آدمای سفره کم شده و هضم این قضیه از هضم تمام غذا ها برام سنگین تره...جای یک مرد..یک پدر

شما یادت نمیاد،

تو خاله بازیامون یه نوع کیک درست میکردیم به اینصورت که بیسکوییت رو توی کاسه خورد میکردیم و روش آب میریختیم و همش میزدم تا خمیر درست کنیم آخرشم میخوردیمش ..اه ..اه ..اه 

 انگشتر آب پش رو....

فقط 2 شغل بلد بودیم خلبان و دکتر..

کارت بهداشتیار  میچسبوندیم رو سینمون و خیلی احساس پروفسورای مغز و اعصاب بهمون دست میداد .

سر میز نشستن هامون تو کلاس و دعوای سر اون

قهر میکردیم رو نیمکت یه خط از وسط میکشیدیم که مثلا ما از هم جداییم

شیشه های شیرو به خاطر خامه رو سرش میخریدیم

هر چی میپرسیدن و میموندیم توش، میگفتیم ما تا  اینجا خوندیم ... یادش بخیر

 تو مدرسه سر کلاس گچ که تموم میشد، خدا خدا میکردیم معلم به ما بگه بریم از دفتر گچ بیاریم

قدیما تلویزیون که کنترل نداشت، یکی مجبور بود پایین تلویزیون بخوابه با پاش کانالها رو عوض کنه

تو نیمکت آخر کلاس هم که زمانی عالمی داشتیم...

ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ

 قصه هاي كودكي از ياد رفت

 خاك بازي هاي ما را آب برد

بادبادك هاي ما بر باد رفت

 آه، آيا مي توان آغاز كرد

باز اين راهِ به پايان برده را؟

 مي توان در كوچه ها احساس كرد،

باز بوي خاكِ باران خورده را؟

مي توان يك بار ديگر باز هم

بال هاي كودكي را باز كرد؟

چشم ها را بست و بر بالِ خيال

تا تماشاي خدا پرواز كرد

ماهیگیر دلش سوخت

اینبار ماهی از تنهایی قلابش را ول نمیکرد...